Osoby z cukrzycą typu 2 mają uszkodzone naczynia krwionośne. Objawy zaczynają się powoli i nasilają się w miarę postępu choroby. Niektórzy ludzie skarżą się na częste pragnienie i głód. Inni zgłaszają niewyraźne widzenie, owrzodzenia stóp, infekcje i impotencję. Osoby z cukrzycą doświadczają również przyrostu masy ciała, a na ich stopach mogą pojawić się wrzody. Symptomy cukrzycy typu 2 mogą być trudne do rozpoznania, jeśli nie są regularnie kontrolowane przez lekarza.
Otyłość
Coraz częściej uznaje się, że związek między otyłością a cukrzycą jest złożony. Ważne jest, aby zrozumieć wzajemne powiązania między tymi dwoma chorobami i jak można te schorzenia leczyć razem. Otyłość i cukrzyca są ze sobą ściśle powiązane, a jednoczesne zajęcie się każdą z nich może poprawić wyniki leczenia obu schorzeń. Jakie są jednak najlepsze sposoby zarządzania tymi schorzeniami? Autorzy tego raportu dokonali przeglądu aktualnych dowodów i przedstawili zalecenia dotyczące przyszłych badań.
Otyłość jest ważnym czynnikiem ryzyka obu typów cukrzycy. Częstość występowania nadwagi i otyłości podwoiła się na świecie w ciągu ostatnich trzech dekad. Ciężka otyłość zwiększa ryzyko wystąpienia T2DM, która często pozostaje niewykryta do czasu wykonania rutynowego pomiaru stężenia glukozy we krwi. Ponadto, przesiewowe pomiary stężenia glukozy we krwi u osób otyłych mogą identyfikować chorobę dokładniej niż w populacji ogólnej, co wprowadza błąd selekcji – informacja ta jest wzięta od redaktora serwisu Kobieca Strona Piękna. Ponadto otyłość prowadzi do insulinooporności, kluczowego czynnika ryzyka T2DM.
Genetyczne defekty kaskady sygnalizacji insulinowej
W badaniu tym stwierdzono, że niektóre geny związane z kaskadą sygnalizacji insulinowej są również związane z zaburzeniami neuropsychiatrycznymi. Stwierdzono kilka kowariancji genetycznych między AD, ADHD, zaburzeniem dwubiegunowym i T2DM. Wyniki te sugerują, że geny związane z insuliną mogą mieć rozbieżne role w zaburzeniach neuropsychiatrycznych. Do wyjaśnienia tych ustaleń potrzeba jeszcze kilku badań.
Znane jako zespół SHORT, zaburzenie jest spowodowane dominującymi mutacjami w podjednostce PI3K p85. Białko to jest ważnym pośrednikiem między receptorem insulinowym a szlakiem AKT2. Mutacje wpływające na sygnalizację PI3K są związane zarówno z otyłością, jak i cukrzycą. Chociaż wyniki te nie są rozstrzygające, to jednak sugerują, że mutacje te są związane z rozwojem cukrzycy typu 2.
Chociaż wielu pacjentów z cukrzycą ma ten sam defekt genetyczny co chorzy na cukrzycę typu 1, nie u wszystkich z nich rozwinie się to zaburzenie. Na szczęście istnieją liczne testy genetyczne dotyczące tego zaburzenia, które umożliwiają badaczom zbadanie, czy mutacje związane z insuliną mogą powodować wariant fenotypowy. Oprócz badania fenotypów genetycznych, u dużej liczby pacjentów z cukrzycą mogą występować również inne uwarunkowania genetyczne.
Insulinooporność
Jeśli zdiagnozowano u Ciebie cukrzycę typu 2, masz kilka powodów do niepokoju. Insulina jest hormonem, który pomaga organizmowi wykorzystywać glukozę i ma kluczowe znaczenie dla utrzymania niskiego poziomu cukru we krwi. Gdy insulina nie działa prawidłowo, poziom glukozy we krwi wzrasta i rozwija się cukrzyca. Zmiany w stylu życia, takie jak spożywanie zdrowszej żywności i więcej ćwiczeń, mogą pomóc w uniknięciu rozwoju cukrzycy typu 2. Jednak w przypadku niekontrolowanej cukrzycy może być konieczne przyjmowanie insuliny, aby kontrolować ten stan.
Istnieją dwa testy, które mogą zidentyfikować insulinooporność: test glukozy na czczo i test tolerancji glukozy. Glukoza na czczo to badanie krwi, które mierzy poziom glukozy we krwi danej osoby przez trzy miesiące. Test na insulinooporność mierzy również poziom cholesterolu, który jest często związany z zespołem metabolicznym. Oprócz cukrzycy, insulinooporność może być oznaką choroby sercowo-naczyniowej i zespołu policystycznych jajników.