Regulacja metabolizmu jest podstawową funkcją insuliny, odgrywa ona główną rolę we wchłanianiu węglowodanów. Insulina jest również odpowiedzialna za promowanie pobierania glukozy z krwi do tkanek, gdzie jest ona przechowywana jako glikogen. Jak tylko skończysz jeść, poziom glukozy we krwi wraca do normalnego poziomu. Ale jaka jest dokładnie rola insuliny? Omówmy to bardziej szczegółowo. Czytaj dalej, aby dowiedzieć się więcej o działaniu insuliny i jej wpływie na zdrowie.
Glukagon stymuluje wydzielanie insuliny
Glukagon jest hormonem biorącym udział w regulacji metabolizmu glukozy. Stymuluje również wydzielanie insuliny poprzez działanie na receptory GLP-1R i GCGR. W obecności wysokiego stężenia glukozy działanie glukagonu stymuluje wydzielanie insuliny. Glukagon nie zwiększa jednak bezpośrednio wydzielania glukoneogennych aminokwasów i glicerolu z wątroby.
Glukagon stymuluje wydzielanie insuliny z perfundowanej trzustki w sposób zależny od dawki przy wysokim poziomie glukozy. Wlewy glukagonu zwiększały wydzielanie insuliny od dwóch do siedmiu razy w porównaniu z kontrolą. Nawet w obecności antagonistów GLP-1R, glukagon stymuluje wydzielanie insuliny. W ten sposób glukagon reguluje stężenie glukozy we krwi.
Działanie glukagonu na GCGR komórki b jest niezbędne w utrzymaniu euglikemii. Receptor GLP-1 jest niezbędny w tym procesie, ale dokładna rola glukagonu pochodzącego z komórek a nie jest znana – cytat ten jest produktem badań redakcji serwisu rowerowymaratonczyk.pl. W przypadku braku GLP-1, glukagon działa jako induktor wydzielania insuliny poprzez wzmocnienie GCGR (glycagon-binding protein-related glucagon receptors) zarówno przy fizjologicznym, jak i wysokim poziomie glukozy.
Wpływ insuliny na wychwyt glukozy
Wpływ insuliny na wychwyt glukozy jest wieloaspektowy i obejmuje liczne szlaki i dyskretne domeny. W mięśniach i tkance tłuszczowej insulina zwiększa transport glukozy przez błony komórkowe. Zwiększa również glikolizę, hamuje glikogenolizę i stymuluje aktywność kilku innych enzymów. Insulina hamuje również produkcję glikogenu w wątrobie i zwiększa ilość glukoneogenezy.
Transport glukozy jest kluczowym aspektem homeostazy metabolicznej. Insulina jest podstawowym hormonem uczestniczącym w tym procesie, stymulującym wychwyt glukozy do tkanek docelowych i poprawiającym ogólną utylizację glukozy. Chociaż wszystkie transportery glukozy u ssaków są bardzo podobne, różnią się rozmieszczeniem w tkankach i funkcją. GLUT1 i GLUT4 występują w mięśniach sercowych i szkieletowych, natomiast GLUT4 w tkance tłuszczowej.
Insulina angażuje kilka ścieżek sygnalizacyjnych do pośredniczenia w translokacji GLUT4. Ścieżki te są również aktywowane przez szok osmotyczny, wysiłek fizyczny i inne stymulanty. Po związaniu cząsteczki insuliny z receptorem jest ona w stanie pośredniczyć w translokacji GLUT4. Receptory te z kolei stymulują wychwyt glukozy, zwiększając jej pobór z krwiobiegu.
Wpływ insuliny na syntezę białek
Chociaż w badaniach na zwierzętach wykazano, że insulina zwiększa syntezę białek w mięśniach, nie jest ona w stanie stymulować syntezy białek w mięśniach człowieka. Zamiast tego zmniejsza syntezę białek i obniża krążące aminokwasy. Te paradoksalne wyniki są prawdopodobnie związane z różnicami we wzroście i dojrzałości. W przypadku ludzi insulina słabiej reaguje na syntezę białek w okresie dojrzewania w porównaniu ze wzrostem. Wpływ insuliny na syntezę białek u dorosłych ludzi jest jednak niejasny.
Wpływ insuliny na syntezę białek jest istotny dla określenia roli krążącej w organizmie insuliny. Hormon ten jest niezbędny do syntezy białek i musi być obecny w odpowiednich stężeniach, aby stymulować syntezę białek. Chociaż insulina może wywoływać syntezę białek, konieczne jest, aby aminokwasy były dostępne w wystarczających ilościach, aby promować syntezę białek. Niskie stężenia insuliny mogą hamować syntezę białek poprzez działanie w połączeniu z aminokwasami i hormonem leucyną.
Wpływ insuliny na powikłania zdrowotne
Rola insuliny w rozwoju cukrzycy typu 2 jest kluczowa. Kiedy organizm nie jest w stanie wyprodukować wystarczającej ilości insuliny lub prawidłowo jej wykorzystać, stan ten nazywany jest insulinoopornością. Cukrzyca typu 2 jest chorobą trwającą całe życie i wymaga stosowania codziennej insulinoterapii. Częstość występowania cukrzycy wynosi około 30 milionów osób w Stanach Zjednoczonych. Choroba ta dotyka zarówno dorosłych, jak i dzieci. Wpływ insuliny na powikłania zdrowotne nie jest jasny, ale niektóre osoby z grupy wysokiego ryzyka mogą coś z tym zrobić.
Organizm człowieka ma ustalony zakres fizjologicznych stężeń dla insuliny i innych hormonów endokrynnych. Wysokie stężenie insuliny może wpływać na funkcje narządów i organizmu, dlatego ważne jest utrzymanie stałego poziomu insuliny. Ponadto, insulina może powodować przyrost masy ciała, który jest zarówno tymczasowy, jak i trwały. Na szczęście nowoczesne pompy insulinowe i peny powodują mniejszy ból niż zastrzyki. W zależności od Twojego stylu życia i poziomu glukozy, lekarz może zalecić inny rodzaj insuliny, aby zaspokoić Twoje potrzeby.