Insulina aspart, znana również jako NovoLog lub Fiasp, jest rodzajem insuliny, która jest stosowana w leczeniu zarówno cukrzycy typu 1, jak i typu 2. Lek ten jest wstrzykiwany pod skórę, ale może być również wstrzykiwany do żyły. Maksymalne działanie uzyskuje się między jedną a trzema godzinami po wstrzyknięciu. Może upłynąć kilka godzin, zanim lek zacznie działać. Podczas stosowania insuliny aspart należy zachować pewne środki ostrożności.
Przechowywanie insuliny aspart
Insulina aspart jest przechowywana w zestawie infuzyjnym. Insulina w zbiorniku powinna być wymieniana co 6 dni. Wymiana zestawu infuzyjnego insuliny jest zalecana, ale można go przechowywać przez dłuższy czas. Jeśli planujesz przechowywać insulinę aspart w pompie infuzyjnej, postępuj zgodnie z instrukcjami producenta. Do przechowywania możesz chcieć przechowywać ją w lodówce, ale lepiej jest przechowywać ją w zamrażarce.
Nieotwartą insulinę przechowuj w lodówce w temperaturze od 36 do 46degF. Przechowuj ją z dala od bezpośredniego ciepła, takiego jak deska rozdzielcza lub parapet okienny. Po 28 dniach wyrzuć insulinę, a pozostałe nieotwarte pojemniki przechowuj w lodówce w temperaturze 36 do 46degF. Pamiętaj, aby sprawdzić datę ważności przed przechowywaniem insuliny, ponieważ ulegnie ona degradacji, jeśli zostanie pozostawiona w ekstremalnych temperaturach. W rzadkich przypadkach może być konieczne użycie insuliny, która została zamrożona.
Działania niepożądane insuliny aspart
Chociaż insulina aspart jest bezpieczna, istnieją pewne potencjalne działania niepożądane. Należy ją stosować wyłącznie zgodnie z zaleceniami lekarza. Zbiornik insuliny aspart należy zmieniać co sześć dni. W niektórych przypadkach może on powodować zbyt niski lub zbyt wysoki spadek cukru we krwi. Jeśli wystąpi którykolwiek z tych objawów, należy natychmiast skontaktować się z lekarzem. Należy również pamiętać, aby zmieniać zbiornik insuliny aspart po każdym posiłku, a jeśli lekarz zaleci częstszą zmianę, należy skonsultować się z farmaceutą.
Hipoglikemia jest kolejnym możliwym działaniem niepożądanym insuliny aspart. Jest to poważny stan charakteryzujący się niskim poziomem cukru we krwi. Niektóre z objawów to nudności, drażliwość, głód, pocenie się, szybkie bicie serca i osłabienie. Objawy te mogą wymagać natychmiastowej pomocy medycznej. Objawy hipoglikemii mogą być początkowo trudne do wykrycia, dlatego istotne jest regularne monitorowanie poziomu glukozy we krwi.
Interakcje z receptorami insulinowymi
Zmutowana w pozycji 28 w łańcuchu B insuliny aspart wiąże się z receptorem insulinowym. Tworzy również mostki disulfidowe z innymi cząsteczkami insuliny aspart w organizmie. Struktura ta nosi nazwę insulina aspart i ma identyfikator PDB 4gbn. Interakcje te występują dzięki redukcji oddziaływań van der Waalsa. Insulina aspart jest w stanie wiązać się z docelowymi receptorami insulinowymi ze względu na szybkie wchłanianie i szybkie działanie.
W zmodyfikowanym modelu komórkowym wykazano, że zarówno aspart, jak i insulina mają niskie powinowactwo do ludzkiego receptora IGF-1. Jednak krótko działające analogi insuliny wiążą się z ludzkim IGF-1R podobnie jak natywna insulina. Sugeruje to, że analogi insuliny mogą aktywować IGF-1R i IR. Ponadto, analogi te mogą mieć właściwości mitogenne. Jednak do pełnego zrozumienia tych interakcji potrzebne są dalsze badania.
Środki ostrożności przy stosowaniu leku Insulin aspart
Podczas stosowania leku Insulin Aspart należy upewnić się, że wkład jest przezroczysty, bezbarwny i nie zawiera cząstek stałych. Należy również za każdym razem obracać miejsce wstrzyknięcia, aby uzyskać dokładną dawkę. Wstrzyknięcie insuliny aspart wymaga wprowadzenia igły w skórę na około sześć sekund. Pozostawienie jej w skórze dłużej niż to może spowodować zaniżenie dawki o około 20 procent. Następnym krokiem jest częstsze monitorowanie poziomu cukru we krwi.
Jeśli pacjentka jest w ciąży i przyjmuje ten lek, powinna być świadoma ryzyka i korzyści z nim związanych. Lek może powodować powikłania związane z ciążą zarówno u matki, jak i u płodu, w tym poważne wady wrodzone, poród martwego dziecka oraz zachorowalność związaną z makrosomią. Jednak w przypadku stosowania tego leku w kontekście źle kontrolowanej cukrzycy, lek ten może stanowić zagrożenie dla matki i płodu.