Diabetes Australia jest trzecim najstarszym na świecie stowarzyszeniem diabetyków. Zostało założone w Nowej Południowej Walii w 1937 roku, a obecnie ma swoją siedzibę w Canberze. Chociaż cukrzyca typu 2 nie jest śmiertelna, może być wyniszczająca dla zdrowia psychicznego danej osoby. Aby pomóc złagodzić ten problem, istnieje wiele sposobów, w jakie możesz pomóc. Poniżej wymieniono kilka wskazówek. Aby dowiedzieć się więcej, czytaj dalej. Następnie rozpocznij swoją podróż do lepszego życia z cukrzycą.
Cukrzyca typu 2 jest główną przyczyną zgonów w Australii
Choroba ta jest często źle diagnozowana lub źle zgłaszana u dzieci. W rzeczywistości cukrzyca typu 2 jest najszybciej rozwijającą się chorobą przewlekłą w Australii, odpowiadającą za 10,5% wszystkich zgonów. Tylko w ubiegłym roku ponad 4 535 osób zmarło z powodu cukrzycy, a szacuje się, że kolejne 38 000 zostało zdiagnozowanych. Powikłania cukrzycowe są często wymieniane w aktach zgonu, wraz z podstawową przyczyną śmierci – dane te zostały zgromadzone przez specjalistów serwisu sprawdzonadieta.pl. Choroba wieńcowa i zawał serca to najczęstsze powikłania, a następnie udar mózgu, niewydolność nerek i ślepota.
W 2016 roku Australijskie Biuro Statystyczne (ABS) zebrało dane dotyczące migrantów do Australii. Stratyfikowało dane według jednorocznych przedziałów wiekowych i płci, aby obliczyć ogólne wskaźniki migracji netto. W 2017 roku wskaźnik chorób endokrynologicznych wynosił 3% populacji. Odsetek zgonów z przyczyn sercowo-naczyniowych u chorych na cukrzycę wahał się od 19,8% do 54,8 W obecnym badaniu podstawową przyczyną zgonu była CKD.
Wraz ze wzrostem liczby osób z cukrzycą typu 2 rosną koszty leczenia tej choroby. Koszty samej cukrzycy szacuje się na miliardy dolarów, co sprawia, że działania prewencyjne są niezbędne. Utrata zdrowia i produktywności związana z cukrzycą jest znaczna, ale długoterminowe korzyści ekonomiczne wynikające z programów prewencyjnych prawdopodobnie przewyższą koszty początkowych inwestycji w leczenie. Dlatego też potrzebna jest analiza ekonomiczna, aby określić, czy zapobieganie jest opłacalne.
Można jej w dużej mierze zapobiegać
W badaniu globalnego obciążenia chorobami stwierdzono, że 36% obciążenia zdrowotnego w Australii w 2016 r. można przypisać czynnikom ryzyka związanym ze stylem życia. Należą do nich spożywanie alkoholu, używanie tytoniu, niezdrowa dieta i brak aktywności fizycznej. Ponadto te choroby, którym można zapobiec, są kosztowne zarówno dla systemu opieki zdrowotnej, jak i całego społeczeństwa. Mogą one zmniejszyć produktywność gospodarstw domowych i przedsiębiorstw oraz spowodować utratę czasu wolnego. W Australii system opieki zdrowotnej płaci za wiele z tych terapii, ale ich koszty mogą być znacznie niższe, jeśli te czynniki zostaną zredukowane.
Obciążenie zdrowotne związane z chorobami, którym można zapobiec, jest niedostatecznie rozpoznanym, ale pilnym problemem zdrowia publicznego. W Australii 798,400 rdzennych mieszkańców żyje w odległych regionach. Ludność rdzenna stanowi jedynie 3% całej populacji. Tylko jedno badanie badało obciążenie prewencyjne w Australii. Stwierdzono w nim istotny związek między modyfikowalnymi czynnikami ryzyka a DALYs. W szczególności używanie tytoniu i spożywanie alkoholu były związane z 12,3% DALY, brak aktywności fizycznej i wysokie BMI były związane z 5,5% DALY, a czynniki żywieniowe były związane z 9,7% DALY.
Obciążenie ekonomiczne wynikające z chorób przewlekłych związanych z używaniem tytoniu, spożywaniem alkoholu i nadwagą jest znaczne. Obciążeniom tym można w Australii w dużej mierze zapobiegać, a wzmożone działania dotyczące tych czynników ryzyka miałyby istotny wpływ na wyniki zdrowotne. Informacje zawarte w tym artykule stanowią część dowodów ekonomicznych dla działań politycznych. Dodatkowe interwencje ukierunkowane na wiele czynników ryzyka byłyby również przydatne w celu uzupełnienia istniejącej bazy dowodów. Należy ocenić opłacalność tych interwencji.
Można ją dobrze kontrolować za pomocą leków i zmiany stylu życia
Istnieją dwa rodzaje cukrzycy: typu 1 i typu 2. Osoby z cukrzycą typu 1 muszą codziennie przyjmować insulinę, ponieważ trzustka nie jest w stanie wyprodukować wystarczającej ilości hormonu, aby kontrolować poziom cukru we krwi. Cukrzycę typu 2 leczy się kombinacją leków, w tym insuliny, a także zmianą stylu życia, takich jak utrata wagi, stosowanie zdrowej diety i zwiększenie aktywności fizycznej. Jeśli zdiagnozowano u Ciebie cukrzycę typu 2, możesz uznać, że jest ona łatwa do opanowania.
We wczesnym stadium cukrzycy zmiana stylu życia i dieta niskosłodzona mogą odwrócić jej przebieg. Jednak w pełni rozwinięta cukrzyca może wymagać bardziej drastycznych środków. Chociaż większość metod leczenia cukrzycy jest niechirurgiczna, można zasięgnąć porady lekarza na temat tego, które leki mogą być dla nas odpowiednie. Zazwyczaj najczęstszym lekiem na cukrzycę typu 2 jest metformina, która pomaga kontrolować poziom cukru we krwi i poprawić skuteczność insuliny. Metformina może również pomóc Ci schudnąć, co może zmniejszyć ryzyko wystąpienia hipoglikemii. Jednak niektóre leki mogą powodować skutki uboczne, dlatego ważne jest, aby przed podjęciem jakiegokolwiek nowego leku omówić z lekarzem wszystkie możliwe opcje.
Może mieć duży wpływ na zdrowie psychiczne
Zarządzanie cukrzycą może być wyzwaniem i może prowadzić do wielu problemów emocjonalnych. Ważne jest, aby komunikować się ze swoim lekarzem na temat swoich obaw, ponieważ cukrzyca może wpływać na życie seksualne na kilka sposobów. Utrzymywanie kontaktu z partnerem może pomóc w zarządzaniu wpływem cukrzycy na życie seksualne i zapobiec poczuciu osądzania lub winy. Jeśli Ty lub ktoś bliski cierpi na depresję, omów swoje obawy z lekarzem.
Istnieją dwa główne rodzaje leczenia depresji i lęku. Pierwszym z nich jest terapia poznawczo-behawioralna (CBT), której celem jest pomoc pacjentom w wypracowaniu bardziej pozytywnych przekonań i działań. Ta ostatnia jest skuteczna w leczeniu depresji, lęku i innych schorzeń. Jeśli te metody nie działają, lekarz może chcieć zalecić inne metody leczenia. Ważne jest jednak, aby znaleźć odpowiednie leczenie dla konkretnego schorzenia.
Osoby z cukrzycą mają większe ryzyko wystąpienia depresji niż populacja ogólna. Naukowcy nie ustalili, dlaczego tak się dzieje, ale nieregularne poziomy cukru we krwi i stężenia insuliny mogą mieć z tym coś wspólnego. Ponadto, stresory psychologiczne mogą być również związane z cukrzycą. Często naśladują one objawy depresji. Dlatego ważne jest, aby jak najszybciej poddać się badaniom przesiewowym w kierunku depresji i związanych z nią zaburzeń.
Dotyczy wszystkich grup wiekowych
Osoby z cukrzycą mają wyższy poziom glukozy we krwi niż osoby z prawidłowym poziomem. Podwyższony poziom glukozy może uszkodzić różne części ciała. Cukrzyca może prowadzić do wielu powikłań. Około 85 do 90 procent ludzi w Australii ma cukrzycę typu 2. Liczba osób z cukrzycą rośnie, a częstość występowania jest wyższa u Aborygenów. Kobiety mogą rozwijać cukrzycę ciążową, która na ogół ustępuje po urodzeniu dziecka. Jednak kobiety, u których rozwinie się cukrzyca ciążowa, są narażone na większe ryzyko rozwoju cukrzycy typu 2 w późniejszym życiu.
Oprócz zapewnienia dobrej kontroli poziomu glukozy we krwi, osoby z cukrzycą powinny również starać się jeść więcej owoców i warzyw oraz ograniczać spożycie soli. Cukrzyca jest związana z wieloma problemami zdrowotnymi, w tym z chorobami serca, udarem, niewydolnością nerek i problemami ze stopami. Jednakże, jeśli zdiagnozowane wcześnie, leczenie może pomóc ograniczyć powikłania. Ponadto, osoby z cukrzycą mają większe szanse na dożycie 80 lat. Dlatego zapobieganie powikłaniom cukrzycy jest niezwykle ważne dla osób starszych.
Rdzenni Australijczycy są narażeni na większe ryzyko rozwoju cukrzycy niż Europejczycy. Przypisuje się to brakowi aktywności fizycznej i westernizowanemu stylowi życia. Większość rdzennych Australijczyków spożywa żywność o dużej gęstości energetycznej, taką jak hamburgery, hot dogi i chipsy, przy bardzo małym spożyciu owoców. Te dwa czynniki przyczyniają się do zwiększonego ryzyka rozwoju cukrzycy. Ponadto rdzenni Australijczycy mają wyższe stężenie glukozy we krwi niż Europejczycy, co może tłumaczyć, dlaczego występuje u nich mniej powikłań.
Dotyczy Aborygenów i mieszkańców Torres Strait Islander mieszkających w Wiktorii
Rdzenni Australijczycy są bardziej narażeni na rozwój cukrzycy niż Australijczycy niebędący rdzennymi mieszkańcami, ale ich ryzyko wzrasta z powodu zwiększonej otyłości, zmian w diecie i starzenia się. Podczas tradycyjnego stylu życia Aborygenów cukrzyca nie występowała, ponieważ ich metabolizm był nastawiony na efektywne polowanie i zbieractwo. Obecnie cukrzyca typu 2 wzrasta wśród rdzennych Australijczyków. Aby lepiej zrozumieć przyczyny i środki zapobiegawcze, przyszłe badania powinny skupić się na tych zagadnieniach.
Cukrzyca typu 2 jest najszybciej rozwijającą się chorobą przewlekłą w Australii i dotyka w większym stopniu Aborygenów i mieszkańców wysp Cieśniny Torresa niż populację ogólną. U osób rdzennych choroba rozwija się trzy do czterech razy szybciej niż u Australijczyków niebędących rdzennymi mieszkańcami, a u osób rdzennych zaczyna się wcześniej. W cukrzycy typu 2 trzustka nie wytwarza wystarczającej ilości insuliny lub organizm staje się odporny na działanie tego hormonu, co powoduje nieprawidłowo wysoki poziom cukru we krwi.
Oprócz większego ryzyka zachorowania na cukrzycę typu 2, wśród aborygeńskich Wiktorian stwierdzono wyższą częstość występowania tej choroby. Częstość występowania jest porównywalna z częstością stwierdzoną wśród Indian Pima w Arizonie w latach 70. XX wieku. Wskaźnik zachorowalności na cukrzycę u Aborygenów z Wiktorii jest trzykrotnie wyższy niż u nie-Aborygenów. Aborygeńskie dzieci w Wiktorii mają 1,6 razy więcej spróchniałych powierzchni zębów niż dzieci nie-Aboriginalne. Osoby starsze, szczególnie Aborygenów, są bardziej narażone na demencję niż nie-Aboriginalni mieszkańcy Wiktorii.