Wszyscy dorośli powyżej 45 roku życia powinni poddać się testowi na cukrzycę przynajmniej raz w roku, zgodnie z zaleceniami American Diabetes Association. Badanie poziomu glukozy we krwi polega na pomiarze poziomu glukozy we krwi i wymaga pobrania małej próbki krwi z żyły w ramieniu. Próbka krwi jest pobierana do probówki lub fiolki, a cały proces trwa mniej niż pięć minut. Dla osób dorosłych z cukrzycą, próbka krwi jest szczególnie ważna w celu monitorowania wszelkich zmian w poziomie cukru we krwi.
Badanie poziomu cukru we krwi na czczo (FBS)
Badanie poziomu cukru we krwi na czczo (FBS) mierzy poziom glukozy we krwi po około 8 godzinach bez jedzenia. Wysoki poziom cukru we krwi jest wczesnym wskaźnikiem cukrzycy. Test ten nie jest jednak doskonały. Zdarzają się również wyniki fałszywie dodatnie, dlatego koniecznie należy wykonać co najmniej dwa testy, aby mieć pewność, że nie zostaniesz źle zdiagnozowany. Niektóre inne przyczyny podwyższonego poziomu glukozy we krwi to zespół Cushinga, niewydolność wątroby lub nerek albo zapalenie trzustki. Wszystkie te przyczyny mogą być wykryte podczas laboratoryjnych badań diagnostycznych.
Idealny zakres stężenia cukru we krwi zmienia się w ciągu dnia, w zależności od aktywności fizycznej i ilości spożytego pokarmu. Ponadto, stężenie glukozy we krwi na czczo nie jest w stanie określić, czy organizm danej osoby jest w stanie prawidłowo metabolizować cukier. Może to być oznaką cukrzycy lub prediabetes, ale wiedząc, kiedy wziąć test glukozy we krwi na czczo może pomóc zachować zdrowie i zapobiec cukrzycy. Ogólnie rzecz biorąc, poziom cukru we krwi na czczo od 100 do 125 mg/dl wskazuje na prediabetes – fragment ten jest wynikiem działań ekipy serwisu gieldolog.pl.
Test FBS dla cukrzyków służy do pomiaru poziomu glukozy w różnych okresach. Idealny docelowy poziom glukozy we krwi dla osoby z cukrzycą wynosi od 80 do 130 mg/dl, ale może być również stosowany do diagnozowania osób z prediabetes. Jeśli poziom glukozy we krwi mieści się pomiędzy tymi poziomami, lekarz może zalecić zmianę stylu życia. Możesz chcieć unikać spożywania słodkich pokarmów i napojów przez jakiś czas. Test ten może być przydatny w określeniu ryzyka wystąpienia cukrzycy ciążowej.
Badanie poziomu cukru we krwi na czczo jest również znane jako test tolerancji glukozy. W tym teście musisz pościć przez noc przez co najmniej osiem godzin przed badaniem. Następnie lekarz poda 75 gramów glukozy w płynie z cukrem. Druga próbka krwi jest następnie pobierana dwie godziny po spożyciu napoju glukozowego. Poziom glukozy we krwi powinien pozostać poniżej 11,1 mmol/L, a każdy wyższy świadczy o cukrzycy.
Nieprawidłowy poziom cukru we krwi na czczo może nie być oznaką cukrzycy i może się różnić w zależności od laboratorium. Jeśli wynik badania stężenia glukozy we krwi na czczo jest pozytywny, lekarz może zlecić inne badania krwi w celu potwierdzenia diagnozy. Badanie krwi A1C pomoże określić przyczynę cukrzycy i sposób jej leczenia. Konieczne będzie również sprawdzenie, czy pacjent nie cierpi na inne schorzenia, takie jak nadciśnienie, problemy z sercem lub choroby nerek.
Doustny test tolerancji glukozy
Doustny test tolerancji glukozy (OGTT) jest testem przesiewowym w kierunku cukrzycy. Jeśli wyniki testu są nieprawidłowe, nie rozpoznaje się u Ciebie cukrzycy, ale prawidłowy wynik testu OGTT jest dobrym wskaźnikiem cukrzycy. Test ten polega na doustnym przyjęciu 50 gramów glukozy i pobraniu próbki krwi godzinę później. Procedura ta jest ogólnie bezpieczna, ale ma pewne wady. Oto co musisz wiedzieć o OGTT i jak się go wykonuje.
Test tolerancji glukozy jest zwykle wykonywany rano. Może wymagać pozostania w domu przez trzy godziny. Przed testem nie należy spożywać żadnych posiłków ani przekąsek. Należy również unikać picia czegokolwiek innego niż woda przed wejściem do sali testowej. Następnie lekarz będzie monitorował poziom glukozy we krwi. Twoje wyniki zostaną wyświetlone na ekranie i mogą zawierać wyniki. Po zakończeniu testu może Pan/Pani zjeść normalną przekąskę i powrócić do normalnych czynności.
Następnie otrzyma Pan/Pani wyniki testu tolerancji glukozy. W zależności od posiadanego ubezpieczenia, koszty mogą się znacznie różnić. Może być wymagane zapłacenie przez Pana/Panią współpłatności lub udziału własnego. Placówka skontaktuje się z Państwem w celu omówienia wyników. Technicy laboratoryjni analizują próbki krwi, aby określić wyniki. W raporcie z wynikami testu zostaną wyszczególnione wyniki każdej próbki mierzonej w czasie. W większości przypadków test tolerancji glukozy kosztuje mniej niż 300 dolarów.
Jeśli doświadczysz któregoś z tych objawów, powinieneś natychmiast zgłosić się do lekarza. Oprócz zmiany diety, powinieneś również regularnie ćwiczyć, aby utrzymać zdrową wagę. Osoby z prediabetes są w grupie zwiększonego ryzyka rozwoju cukrzycy. Lekarz może zaproponować dietę przeciwcukrzycową lub zalecić zmiany stylu życia, które opóźnią postęp choroby. Jeśli masz cukrzycę, musisz od razu podjąć działania. Jeśli zdiagnozowano u Ciebie prediabetes, powinieneś stosować się do zaleceń lekarza.
Ze względu na dużą zmienność związaną z OGTT, nie jest to badanie w 100% dokładne. W rzeczywistości wyniki są często błędne, jeśli pacjent nie miał odpowiedniego przygotowania lub podania. W związku z tym wczesne rozpoznanie cukrzycy może być trudne. I najlepiej jest wcześnie zasięgnąć porady lekarza, jeśli podejrzewasz, że możesz mieć tę chorobę. Ważne jest również, aby zrozumieć ograniczenia testu. Jeśli nie jesteś pewien, czy masz cukrzycę, powinieneś natychmiast skonsultować się z lekarzem.
Test hemoglobiny glikowanej (HbA1c)
Test HbA1c w przypadku cukrzycy jest długoterminową miarą kontroli stężenia glukozy we krwi. Jest on mierzony poprzez połączenie glukozy z białkiem znanym jako hemoglobina. Czerwone krwinki żyją zazwyczaj przez osiem do 12 tygodni, zanim zostaną zastąpione przez nowe. Poziom hemoglobiny glikowanej jest lepszym wskaźnikiem ogólnej kontroli stężenia glukozy we krwi pacjenta niż pojedyncze badanie stężenia glukozy we krwi. Zespół medyczny przekaże każdemu pacjentowi określoną wartość docelową, do której należy dążyć, aby zapobiec powikłaniom.
Oprócz testu HbA1c, przy ustalaniu docelowego poziomu HbA1c, lekarze muszą wziąć pod uwagę stan każdego pacjenta. Wynika to z faktu, że to pacjent jest odpowiedzialny za utrzymanie właściwego poziomu glukozy we krwi oraz za odpowiednie reagowanie na hipoglikemię. Jednak utrzymujący się podwyższony poziom cukru we krwi wiąże się z większym ryzykiem rozwoju długotrwałych powikłań naczyniowych, zaburzeń erekcji, neuropatii i gastroparezy. Jeśli poziom HbA1c jest podwyższony, należy jak najszybciej zgłosić się do lekarza.
Wysoki poziom HbA1c jest sygnałem ostrzegawczym przed cukrzycą. Zalecany docelowy poziom dla cukrzyków to 6,5%. Dla osób bez cukrzycy jest to poziom normalny. Ogólnie rzecz biorąc, poziom poniżej tej wartości nie wskazuje na cukrzycę, ale wskazuje, że powinieneś wykonać test na obecność glukozy, aby określić, czy jesteś cukrzykiem. Pacjenci z cukrzycą powinni co roku wykonywać testy w celu monitorowania stanu poziomu hemoglobiny glikowanej.
Samodzielny test można wykonać bezpłatnie w domu lub za pośrednictwem zespołu opieki zdrowotnej. Badanie poprzez nakłucie palca daje pojęcie o średnim poziomie glukozy we krwi w danym dniu lub o danej godzinie. Zespół opieki zdrowotnej wykona badanie krwi na obecność HbA1c. Pracownik służby zdrowia będzie mógł wykorzystać wyniki do ustalenia, czy ma Pan/Pani cukrzycę.
Ostatnie badanie wykazało, że poziom HbA1c był pozytywnie związany z wiekiem w grupach osób w wieku od dwudziestu do sześćdziesięciu pięciu lat. Tendencja ta utrzymywała się nawet wtedy, gdy z uczestników wykluczono przyjmowanie leków na cukrzycę i otyłość. W obu grupach wiekowych poziomy te były wyższe od normy. Badanie wykazało jednak, że wyższy poziom HbA1c nie oznacza, że ma się cukrzycę.
Test na obecność autoprzeciwciał insulinowych
Test na obecność autoprzeciwciał insulinowych w cukrzycy to seria testów stosowanych w celu zdiagnozowania cukrzycy i określenia, czy Twój stan może być związany z zaburzeniem autoimmunologicznym. Test może również pomóc w rozróżnieniu dwóch typów choroby: cukrzycy typu 1 i typu 2. Jeśli oba przeciwciała są obecne we krwi, możesz mieć cukrzycę typu 1, która jest bardziej powszechna u dzieci i młodzieży. Jeśli jednak jedno z przeciwciał jest nieobecne, możesz mieć cukrzycę typu 2, która jest bardziej powszechna wśród dorosłych.
Testy na obecność autoprzeciwciał insulinowych mogą być również wykorzystywane do wykrywania hipoglikemii fikcyjnych u osób nie chorujących na cukrzycę, które skarżą się na częste hipoglikemie. Test na te rodzaje hipoglikemii może również zidentyfikować hipoglikemię fikcyjną, która może być wynikiem błędnego wstrzyknięcia insuliny lub insulinoma. Niekiedy autoprzeciwciała insulinowe występują nawet przy braku egzogennej insuliny, choć jest to rzadkie. W niektórych badaniach zidentyfikowano nawet przeciwciała antyidiotypowe. Interakcja między autoprzeciwciałami insulinowymi a egzogenną insuliną powoduje hipoglikemię, co może wskazywać na szersze rozpoznanie.
Badanie na obecność autoprzeciwciał insulinowych jest przydatne w odróżnianiu autoimmunologicznej cukrzycy typu 1 od innych postaci cukrzycy, w tym cukrzycy spowodowanej insulinoopornością lub otyłością. W cukrzycy typu 1 obecność przeciwciał ICA, GADA, ZnT8 i IA-2A silnie sugeruje, że schorzenie jest spowodowane procesem autoimmunologicznym. Jednak mimo swojej wartości ten test na obecność autoprzeciwciał insulinowych nie ma optymalnej czułości ani swoistości.
Chociaż trudno jest odróżnić typ 1 od typu 2, obecność autoprzeciwciał insulinowych może być pomocna w diagnostyce. Pomaga określić, czy jesteś w grupie ryzyka wystąpienia cukrzycy typu 1 oraz jaki rodzaj leczenia jest Ci potrzebny. Jeśli w Twojej krwi występuje wiele poziomów autoprzeciwciał insulinowych, możesz mieć cukrzycę typu 1, ale możesz też mieć typ 2. Test ten nie jest jednak wiarygodnym predyktorem cukrzycy typu 2.
Nie ma dowodów wskazujących, że autoprzeciwciała insulinowe mogą zapobiec wystąpieniu cukrzycy typu 1, chociaż testy mogą pomóc w diagnostyce. Test złotego standardu na obecność autoprzeciwciał insulinowych wykorzystuje radioaktywną insulinę do wykrycia obecności tych przeciwciał, ale test ten ma kilka wad. Wymaga długiego czasu przetwarzania próbek i musi używać świeżo zsyntetyzowanej, radioznakowanej insuliny do każdego oznaczenia. Dlatego też bardzo pożądany jest szybki, nieradioaktywny test na obecność autoprzeciwciał insulinowych w cukrzycy.